The Latvian “light” God is Ūsiņš (see here and here) but Ūsiņš appears in Latvian role in other forms – specifically as Jeuseņš (excuse the mangling of the Latvian alphabet – will try to clean it up later):
For example (all from Haralds Biezais’ Lichtgott der alten Letten):
Tecit skrinit iz piguli!
Jau Jeuseņš joj pigula:
Jau Jeuseņš pigula.
Pices üles ozüte.
Buteleite kuldena,
Treis glazeites reikleite,
Pa licena kabata,
Pa licena kabata.
Or:
Eita broli, paleidit
Jeuseņam padzidit:
Vista ula nudejuse,
Visu dinu kacenoj.
Zirgs nudersa lila gubu
J vardena nasceja.
Or:
Jeuseņ, Jeuseņ, a beus lobs jüstena(s)!
Saimeniks bogotais, lobu zirgu globötojs,
Lobu zirgu globötojs, globöj zirgu globotoj(e)s
Dzersim olu, ulavusim!
Visu zirgu globösim!
Pigulä jösim, pigulä jösim!
Now compare this with the Polish Jasień:
Jedzie, jedzie, mój Jasień kochany ku zielony dąbrowie,
Rozpuścił sobie te złote piórecka kónikowi po głowie.
A nie tak ci mi zal tych złotych piórecek, com sobie je rozpuścił,
A najbardziej żal moja Marysiu, com ciebie opuscil.
A jedzie, jedzie mój Jasień kochany, ku tej Bozej męce,
Co na mnie spojrzy, co się obejrzy, załamuje ręce.
There are literally of dozens of other examples like this from all over Poland and, as noted above in the links, similar, occurrences take place in northern Russia . Other Polish forms are Jas(io) or Jasinek/Jasienek (diminutive) (“A Jasienek za jabłuszka dziękuje, a Kasinka małe dziecię A Jasinek na koniku wywija, a Kasinka małe dziecie powija.”). All of which, for the Latvians and the Poles brings us back to Iasion. And, if you want to see the Greek interpretation (which in the Greek form made its way back again to the Slovenes), see here.
Copyright ©2019 jassa.org All Rights Reserved